کمر درد خطرناک

علت کمر درد خطرناک

یک ارزیابی جامع از بیماران مبتلا به کمر درد شامل تاریخچه کامل بیماری فعلی، سابقه پزشکی گذشته، سابقه اجتماعی و خانوادگی و بررسی سیستم های بدن است. علائم نگران‌ کننده‌ ای که بیمار اغلب تجربه می‌ کند، پزشک را به انجام اقدامات تشخیصی مناسب راهنمایی می‌ کند.

علائم پرچم قرمز کمر درد ممکن است نشان دهنده بیماری های زمینه ای جدی باشد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند. این موارد شامل کاهش وزن غیرقابل توضیح، ضربه شدید، سابقه سرطان، مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئید، عفونت اخیر و احتباس ادراری است. علاوه بر این، ضعف یا بی حسی در پاها، تغییر در عملکرد روده یا مثانه، و درد مداوم که با استراحت تسکین نمی‌یابد، از علائم نگران کننده هستند. افرادی که این علائم را تجربه می کنند باید فوراً برای ارزیابی و مداخله مناسب با یک متخصص مشورت کنند، زیرا تشخیص زودهنگام می تواند به طور قابل توجهی نتایج را بهبود بخشد.

سن

سن بالاتر یک عامل خطر عمومی برای کمردرد است، وجود کمردرد حاد در بیماران زیر 18 سال یا بالای 50 سال یک خطر جدی است. بیماران جوانتر با یا بدون سابقه تروما با کمردرد حاد باید از نظر نقایص مادرزادی و شکستگی مهره بررسی شوند. یافته‌ ها اضافی در نوجوانان شامل درد شبانه و کاهش وزن است که با پیامدهای پاتولوژیک جدی همراه است و نیاز به ارزیابی دارد.

کمردرد در افراد بالای 50 سال که علائمی مثل تومور، عفونت و همچنین فرآیندهای داخل شکمی مانند آنوریسم آئورت شکمی را تجربه کرده اند یا دارند، نشانه ای مهم و جدی است. همچنین بیماران مبتلا به پوکی استخوان در معرض خطر بالایی برای شکستگی فشاری مهره هستند، که با حداقل ضربه یا بدون آسیب رخ می دهد و می تواند باعث کمر درد خطرناک شود.

مصرف ضد انعقاد یا ضد پلاکت

برای هر بیماری که با کمردرد مراجعه می کند، باید فهرست جامعی از داروهای مصرفی را تهیه و بررسی شود. فشردگی طناب نخاعی و ریشه عصبی می تواند ناشی از هماتوم های اپیدورال باشد که با کمردرد حاد در بیماران تحت درمان ضد انعقاد خوراکی ظاهر شود. بیمارانی که از داروهای ضد انعقاد یا ضد پلاکت استفاده می کنند و کسانی که همو فیلی دارند در معرض خطر بیشتری هستند.

نقص ایمنی

کمردرد در بیماران دچار نقص ایمنی اغلب یک چالش برای پزشکان است. داروها و شرایطی که بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارند، باعث افزایش خطر علل پاتولوژیک کمردرد می شوند، علائمی مانند تب ممکن است در بیمار نقص ایمنی وجود نداشته باشد. بیمارانی که سابقه سوء مصرف مواد IV، اندوکاردیت، تحت همودیالیز یا دسترسی طولانی مدت به ورید مرکزی یا محیطی دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت هستند. سایر شرایط مانند سوء مصرف الکل، سوء تغذیه، مصرف مزمن کورتیکواستروئید و دیابت می توانند حساسیت بیمار را به عفونت ستون فقرات و شکستگی های فشاری مهره افزایش دهند.

تب

هرگونه سابقه تب، لرز یا بیماری تبدار اخیر در بیمار مبتلا به کمردرد باید بررسی شود. تب نشانگر عفونت است که بیماران مبتلا به آبسه نخاعی، در 66 تا 83 درصد بروز می کند. سه گانه تب، کمردرد و نقص عصبی فقط در حدود 10 درصد از بیماران مبتلا به آبسه اپیدورال نخاعی وجود دارد. با این حال، هر یک از علائم سه گانه نگران کننده است و باید شک پزشک را برای آبسه های اپیدورال نخاعی ایجاد کند. همیشه تب در بیمار مبتلا به کمردرد را علامتی جدی هست.

سوء مصرف مواد مخدر

بیماران با سابقه فعلی یا قبلی از سوء مصرف مواد IV در معرض خطر بالای باکتریمی هستند. باکتریمی راجعه ممکن است باعث عفونت ستون فقرات شود که منجر به اسپوندیلودیسکیت و آبسه اپیدورال می شود. بیماران مبتلا به درد مزمن که از داروهای غیرقانونی IV استفاده می کنند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای عفونت های ستون فقرات باشند. هنگام ارزیابی بیماران مبتلا به کمردرد حاد، یک تاریخچه دقیق، از جمله مصرف داروی IV باید انجام شود.

جراحی یا تزریق ستون فقرات

بیماران ممکن است به دنبال درمان های تهاجمی، از جمله جراحی یا تزریق استروئید اپیدورال ، برای علائم کمر درد باشند. کمردرد در بیمارانی که اخیرا جراحی یا تزریق ستون فقرات انجام داده اند به صورت حاد ظاهر نمی شود، تغییرات در شدت، اضافه شدن علائم جدید یا بدتر شدن علائم فعلی باید پزشکان را از احتمال عفونت یا هماتوم آگاه کند. سابقه پونکسیون کمری ممکن است خطر ابتلا به هماتوم یا عفونت اپیدورال را افزایش دهد.

کمر درد همراه با درد پا

رادیکولوپاتی و سیاتیک علائم شایعی هستند که بیماران مبتلا به کمردرد تجربه می کنند. پا درد در بسیاری از بیماران می تواند مزمن باشد و به خودی خود ممکن است نشانه قرمزی نباشد. علائم رادیکولی که جدید و پیشرونده هستند، یا ترکیبی از علائم که قبلا توضیح داده شد تجربه می شوند، نیاز به ارزیابی سریع دارند.

سابقه بدخیمی

سابقه شخصی یا خانوادگی سرطان بیماران باید ارزیابی شوند. فشردگی طناب نخاعی اپیدورال بیشتر با سرطان‌ های پروستات، سینه و ریه مرتبط است. بین 15 تا 20 درصد بیماری متاستاتیک استخوان دچار فشردگی اپیدورال نخاع می شوند. علائم گزارش شده توسط بیماران شامل کمردرد پیشرونده طی چند ماه است.

کمردرد اغلب از درگیری بافت اطراف ناشی می شود، کاهش وزن غیرقابل توضیح معمولا با بدخیمی مرتبط است. همچنین وجود درد شبانه ممکن است با سرطان استخوان همراه باشد و باعث ایجاد شک بالینی شود.

دستگاه ادراری و تناسلی

یک تاریخچه ادراری تناسلی دقیق بگیرید، زیرا احتباس ادرار و بی اختیاری روده اغلب با سندرم دم اسبی یا گیر افتادگی ریشه عصبی همراه است. اکثر بیماران اورژانسی سندرم دم اسبی ندارند، اما در بیمارانی که با کمردرد حاد یا درد پا، اختلال عملکرد روده و مثانه با یا بدون بی حسی ناحیه زین شکل کف لگن مراجعه می کنند، مشکوک به این سندرم هستند.

سایر علائم

بررسی کامل سیستم‌ های بدن بر روی همه بیمارانی که با کمردرد مراجعه می‌کنند، باید انجام شود.  به افرادی که کاهش وزن غیرقابل توضیح، درد شبانه یا درد در هنگام استراحت دارند، توجه ویژه‌ ای باید باشد. به طور کلی، کاهش وزن ناخواسته همراه با کمردرد، به ویژه برای بیماری بدخیمی متاستاتیک نگران کننده است. درد شبانه و درد در هنگام استراحت علائم جدی هستند که می توانند دلایل جدی را نشان دهند.

تشخیص کمر درد خطرناک

پزشکان متخصص ستون فقرات از طریق ترکیبی از معاینات فیزیکی، پرسش در مورد علائم شما و گاهی اوقات تصویربرداری پزشکی کمر درد و علت آن را تشخیص می دهند. مهم است که به یاد داشته باشید که کمردرد یک علامت است، نه یک تشخیص. کمردرد به دلیل مشکلات پزشکی مختلف ایجاد می شود و پزشک می تواند بر اساس علت آن بهترین برنامه درمانی را تعیین کند.

معاینه فیزیکی

برای بیماران مبتلا به کمردرد مزمن، یافته‌ های معاینه فیزیکی در شناسایی علائم قرمز کمردرد در شرایط حاد و همچنین در مقایسه تغییرات در طول ویزیت‌ های بعدی، کلیدی است. علاوه بر این، یافته‌ های غیرطبیعی معاینه اسکلتی، عضلانی و عصبی که در ارتباط با شرح حال بیمار استفاده می‌شود، می‌تواند آسیب‌ شناسی جدی مرتبط با کمردرد را شناسایی کند. به طور کلی، پیشرفت نقایص عصبی در معاینه عصبی در این بیماران مهم است و می تواند نشان دهنده آسیب شناسی جدی باشد.

معاینه حرکتی

بیمارانی که کمردرد با علائم رادیکولار را تجربه کردند، ممکن است ضعف حرکتی به دلیل فشردگی نخاع یا ریشه عصبی داشته باشند. معاینه حرکتی همچنین ابزار مهمی در پایش بیماران مبتلا به کمردرد مکرر است. تغییرات در قدرت نشان دهنده پیشرفت نقایص عصبی است. کاهش تون مقعد یک نگرانی قابل توجه است، ارزیابی تون مقعدی معاینه ای رکتوم دیجیتال با تمایز تون عضله اسفنکتر در حالت آرام و در حالت انقباض است. همچنین تغییر در راه رفتن طبیعی در بیمار مبتلا به کمردرد می تواند نشانه ای از آسیب شناسی قابل توجه باشد.

معاینه حسی

یافته های حسی در یک بیمار با آسیب شناسی ستون فقرات قابل توجه نادر است. یک معاینه حسی کامل را روی همه بیماران مبتلا به کمردرد، به خصوص زمانی که بیمار شکایت حسی را گزارش می کند لازم هست. علاوه بر این، گزارش‌ های بحی حسی ناحیه زینی شکل کف لگن نیاز به بررسی حسی دارد زیرا بیماران مبتلا به سندرم دم اسبی معمولاً کاهش حس را گزارش می‌کنند. معاینه مقعدی دیجیتالی که به عنوان بخشی از معاینه حرکتی انجام می‌شود، همچنین حس مقعدی را ارزیابی می‌ کند که در صورت کاهش یا عدم وجود آن، یافته‌ ای مربوط به سندرم دم اسبی است.

معاینه رفلکس

رفلکس ها را به صورت دو طرفه، بالا و پایین در اندام تحتانی بیمار لازم است. بررسی هایپررفلکسی یا افزایش رفلکس، که نشان دهنده ضایعه نورون حرکتی فوقانی است در فشرده سازی حاد طناب نخاعی دیده می شود. هیپورفلکسی یا آرفلکسی  یا کاهش رفلکس با ضایعات نورون حرکتی تحتانی همراه است و می تواند در بیماران مبتلا به فشردگی ریشه عصبی، همانطور که در سندرم دم اسب دیده می شود، ظاهر شود.

درمان کمر درد خطرناک

بیماران با علائم پرچم قرمز،  برای بررسی و مدیریت نیاز به پذیرش در بیمارستان دارند. اگر علائم قرمز وجود داشته باشد اما پزشک مشکوک به خطر کم برای آسیب شناسی جدی باشد، بستری شدن در بخش بستری کوتاه مدت ممکن است در زمان انتظار برای بررسی ها مناسب باشد. با این حال، اگر نگرانی در مورد آسیب شناسی ستون فقرات قابل توجه وجود دارد، ارجاع فوری برای جراحی ستون فقرات و بررسی های سریع ضروری است.

درمان کمر درد

در برخی بیماران کمردرد می تواند مزمن شود، تغییرات سبک زندگی و مدیریت موفق درد می توانند برای جلوگیری از کمر درد مزمن مفید باشند. اکثر دوره‌ های کمر درد به اقداماتی که ما آنها را محافظه ‌کارانه می‌ نامیم پاسخ می ‌دهند، به این معنی که نیازی به روش‌های تهاجمی نیست. هنگام درمان درد کمر استراحت در بستر باید به حداقل برسد در عوض، بیماران باید تا حد امکان به فعالیت های خود ادامه دهند.

کشش و تقویت عضلات به شما کمک می کند تا بهبودی روند بهتری داشته باشد و از تکرار مشکل جلوگیری شود. در حالی که ورزش بیش از حد تا زمان تسکین درد باید قطع شود، ورزش هایی وجود دارند که می توانند به کاهش درد کمک کنند.

ماساژ پنج تا ده دقیقه ای یخ روی ناحیه دردناک در 48 ساعت اول شروع درد می تواند به تسکین درد کمک کند، بعد از 48 ساعت اول، گرما ممکن است به شل شدن عضلات کمک کند. مسکن های بدون نسخه مانند آسپرین، استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی اغلب برای کنترل دوره های کمر درد توصیه می شوند اما تا یک زمانی پاسخگو هستند.

تغییرات سبک زندگی برای درمان کمر درد

در بیشتر موارد، افراد مبتلا به کمر درد طی یک دوره دو تا شش هفته ای بهبود می یابند، هدف این است که عود را به حداقل برسانیم و در حالی که داشتن شرایط بدنی خوب از همه دوره های عود کمردرد جلوگیری نمی کند، اما مدیریت کمر درد را آسان تر می کند، تغییر سبک زندگی ممکن است ضروری باشد.

• حتما به سلامت کلی و عمومی خود توجه کنید، ورزش کنید، درست غذا بخورید و سبک زندگی سالمی داشته باشید.
• اگر سیگار می کشید، آن را متوقف کنید، سیگار یک عامل مستعد کننده برای کمردرد است.
• چاقی عاملی است که بهبود کمر درد را دشوارتر می کند، اگر اضافه وزن دارید، سعی کنید سطح فعالیت را افزایش دهید و سالم‌ تر غذا بخورید.
• در محیط کار تغییرات لازم را برای به حداقل رساندن فشار به کمر و دیسک انجام دهید.

درمان بدون جراحی کمر درد خطرناک

گاهی اوقات کمر درد بهبود نمی یابد و مزمن می شود، در چنین شرایطی، بررسی اینکه آیا عوامل زیستی-روانی-اجتماعی نیز نقش دارند می تواند مفید باشد.

اقلیت کوچکی از بیماران کمردرد، به ویژه آنهایی که به دلیل فتق یا بیرون زدگی دیسک بین مهره ای، تنگی کانال نخاعی، آرتروز ستون فقرات و یا بیماری هایی که بر ساختارهای ستون فقرات تأثیر می گذارند، درد پا دارند، ممکن است به درمان هی تهاجمی تری نیاز داشته باشند.

در شرایطی خاص درمان‌های تهاجمی ‌تر شامل تزریق‌ ستون فقرات است که توسط پزشکان متخصص انجام می‌شود.

ورزش درمانی کمر درد

شواهد علمی نشان می دهد که توصیه به ادامه فعالیت عادی تا حد امکان بهبودی را تقویت می‌ کند، بسیاری از پزشکان بر این باورند که اگر بیمار تمایل به اجتناب از فعالیت عادی داشته باشد، ورزش کمر درد برای جلوگیری از غیر فعال و بی تحرک شدن بیمار مناسب است. ورزش پیاده روی می تواند یک راه مفید برای کمک به کاهش کمردرد باشد، زیرا به تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات و بهبود وضعیت کلی بدن کمک می کند.

پیاده روی

• به آرامی شروع کنید و به تدریج مدت و شدت پیاده روی را افزایش دهید.
• در حین راه رفتن به وضعیت بدن توجه کنید.
• کفش مناسب انتخاب کنید.
• تمرینات کششی را قبل و بعد از پیاده روی انجام دهید تا به بهبود انعطاف پذیری و کاهش سفتی عضلات کمک کند.
• در صورت افزایش درد یا ناراحتی، توقف کنید و با پزشک مشورت کنید.

سخن پایانی

کمردرد بیماری شایعی است، گرچه بیشتر کمر درد ها را نمی توان به علت خاصی نسبت داد، پزشک و بیمار باید بدانند که کدام بیمار علائم هشدار دهنده شرایط فوری یا اورژانسی دارد که نیاز به ارزیابی بیشتری دارد. عدم مراجعه و یا عدم تشخیص به موقع در این شرایط می تواند منجر به مشکلات جدی تر و عوارض شود.