فهرست مطالب
کمردرد رادیکولار به درد و ناراحتی در پشت، باسن و پا که به دلیل فشار بر روی عصب از قسمت پایین ستون فقرات ایجاد می شود گفته می شود. این نوع کمردرد می تواند به سبب هرنی دیسک، استنوز کانال نخاعی و یا سایر مشکلات ستون فقرات ایجاد شود. درمان های شامل دارو درمانی، فیزیوتراپی و در صورت لزوم جراحی ممکن است برای بهبود این نوع کمردرد مورد نیاز باشد.
کمردرد رادیکولار به دردی اطلاق می‌شود که در طول مسیر عصب به دلیل تحریک یا جراحت منتشر می‌شود. اغلب زمانی اتفاق می افتد که ریشه عصبی در ستون فقرات فشرده یا ملتهب شود، معمولاً به دلیل شرایطی مانند فتق دیسک، تنگی نخاع یا بیماری دژنراتیو دیسک. بسته به اینکه کدام ریشه عصبی تحت تأثیر قرار گرفته است، درد ممکن است از قسمت پایین کمر به باسن و پاها منتقل شود.
کمردرد رادیکولار
شایع ترین منشاء رادیکولوپاتی کمری فشرده سازی ریشه عصبی است. معمولاً ناشی از فتق دیسک یا اسپوندیلوز است. فتق دیسک می تواند به دلیل آسیب حاد یا ثانویه به انحطاط مزمن ستون فقرات باشد. فتق دیسک باعث فعال شدن رشته های درد بافت های اطراف مانند رباط ها، عروق و سخت افزار می شود. به طور جداگانه، اسپوندیلوز کانال نخاعی، سوراخ عصبی یا فرورفتگی جانبی را باریک می کند. شایع ترین علت باریک شدن کانال، آرتریت دژنراتیو ستون فقرات کمری است. علل دیگر شامل التهاب، عفونت، تروما، بیماری عروقی و نئوپلاسم است.علائم کمردرد رادیکولار
علائم شامل درد شدید، بی حسی، گزگز، یا ضعف در نواحی آسیب دیده می باشد. درمان بستگی به شدت و علت زمینه ای بیماری، گزینه های درمانی شامل فیزیوتراپی، داروها، تزریقات و در برخی موارد جراحی می شود. اگر مشکوک به کمردرد رادیکولار هستید، مهم است که برای تشخیص و مدیریت مناسب با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
اکثر موارد رادیکولوپاتی لومبوساکرال خود محدود شونده هستند. شایع ترین علامت در رادیکولوپاتی پارستزی است. پارستزی احساس سوزن سوزن شدن، بی حسی یا سوزن و سوزن است. هر فردی در مقطعی از زندگی خود این احساس را تجربه می کند. این اغلب یک علامت بی ضرر است که یک اندام خواب است و باید موقعیت خود را تغییر دهید یا حرکت کنید.
شایع ترین علل رادیکولوپاتی کمری یا فتق دیسک همراه با فشردگی ریشه عصبی یا اسپوندیلوز است. این فرآیند می تواند حاد باشد یا به مرور زمان به صورت مزمن ایجاد شود. تصویربرداری همیشه یک روش تشخیصی مفید نیست، زیرا تقریباً 27 درصد از بیماران بدون کمردرد در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) فتق دیسک دارند.
برای تشخیص فتق دیسک به عنوان منبع درد بیمار، بررسی شرح حال کامل و فیزیکی و اطمینان از مطابقت علائم با نتایج تصویربرداری مهم است. بیماران مبتلا به درد رادیکولار کمر اغلب به درمان محافظه کارانه پاسخ می دهند. بیمارانی که به درمان‌های محافظه کارانه پاسخ نمی دهند، احتمالاً برای ارزیابی بیشتر و شناسایی درگیری ریشه عصبی به ام آر آی نیاز دارند.
علت کمردرد رادیکولار
فتق دیسک: بیرون زدگی یا پارگی دیسک می تواند به ریشه های عصبی فشار بیاورد و باعث دردی شود که به پایین ساق پا می رسد (سیاتیک).
تنگی کانال نخاعی: باریک شدن کانال نخاعی ریشه های عصبی را فشرده می کند و منجر به درد و بی حسی می شود.
بیماری دژنراتیو دیسک: تغییرات مرتبط با افزایش سن می تواند منجر به انحطاط دیسک شود و می تواند ریشه های عصبی مجاور را تحریک کند.
آرتروز: تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات می تواند منجر به خارهای استخوانی شود که ممکن است با ریشه های عصبی برخورد کند.
ضربه یا آسیب: تصادف یا افتادن منجر به شکستگی یا آسیب بافت نرم می شود که بر اعصاب نخاعی تأثیر می گذارد.
تومورها: رشد خوش خیم یا بدخیم در ستون فقرات یا اطراف آن می تواند ریشه های عصبی را تحت فشار قرار دهد.
شرایط التهابی: بیماری هایی مانند اسپوندیلیت آنکیلوزان می تواند منجر به التهاب و متعاقب آن تحریک ریشه عصبی شود.
عوامل وضعیتی: وضعیت نامناسب یا استرس مکرر می تواند منجر به تحریک عصبی در برخی افراد شود.
تشخیص کمردرد رادیکولار
بررسی علائم بالینی مانند درد، گزگز و ضعف در اندام تحتانی
- انجام معاینات فیزیکی برای ارزیابی حرکات ستون فقرات و عملکرد اعصاب
- تصویربرداری مانند رادیوگرافی، CT اسکن یا MRI برای بررسی ساختار ستون فقرات و علت فشردگی ریشه اعصاب
- در صورت نیاز، انجام آزمایشات تکمیلی مانند الکترومیوگرافی برای ارزیابی عملکرد اعصاب
- بررسی سابقه پزشکی و سایر بیماری های زمینه ای
تشخیص افتراقی
- پروتروز دیسک بین مهره ای
- تنگی کانال نخاعی
- هرنی دیسک بین مهره ای
- آرتریت فاست
- تنگی کانال نخاعی کمری
- عفونت های اسپاینال
- تومورهای اسپاینال
- ضربه و آسیب های ناشی از آن
- بیماری های متابولیک و ژنتیک
- بیماری های التهابی مزمن مثل آرتریت روماتوئید
بررسی دقیق علائم بالینی، آزمایشات تشخیصی مانند رادیولوژی و ام آر آی و بررسی دقیق سابقه پزشکی فرد برای تشخیص نهایی ضروری است.
درمان کمردرد رادیکولار
دارویی: استفاده از مسکن ها، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و داروهای ضد درد عصبی برای کاهش درد و التهاب.
فیزیوتراپی: استفاده از روش های فیزیکی مانند ماساژ، گرما درمانی و تمرینات ورزشی برای تقویت عضلات و بهبود حرکت.
جراحی: در صورت عدم بهبود با درمان های غیر جراحی، جراحی لامینکتومی برای برداشتن قسمتی از دیسک یا استخوان فشار دهنده عصب انجام می شود.
درمان های مکمل: استفاده از طب سوزنی، ماساژ درمانی و روش های کاهش استرس.
درمان اولیه رادیکولوپاتی کمری شامل مدیریت محافظه کارانه مانند استامینوفن، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) و اصلاح فعالیت است.
تزریق استروئید اپیدورال تا 3 ماه در بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی حاد کمری مفید است. این مزیت در کوتاه مدت کم و در عین حال از نظر بالینی قابل توجه است.
بدون نظر