داروی کمر درد

کمردرد بر توانایی فرد برای حرکت و عملکرد در طول روز تأثیر می گذارد. قرص یا داروی کمر درد مثل دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی برای تسکین کمردرد در دسترس هستند.

کمر درد حاد اغلب طی چند هفته خود به خود از بین می رود، اما ممکن است به طور کامل از بین نرود یا گاهی اوقات دردناک تر شود.

دارویی که استفاده می‌کنید به عواملی مانند شدت درد، مدت زمان و چرایی بروز آن بستگی دارد. درد می تواند حاد (کمتر از یک ماه طول بکشد)، مزمن (بیش از سه ماه طول بکشد)، یا تحت حاد (بین یک تا سه ماه طول بکشد).

نوع کمردردی که تجربه می کنید ممکن است بر درمان شما تأثیر بگذارد. این مقاله گزینه های دارویی رایج برای تسکین کمردرد را معرفی و مورد بحث قرار می دهد.

داروهای بدون نسخه برای کمردرد

داروهای بدون نسخه (OTC) برای کمک به کمر درد انتخاب کنید، به خصوص اگر درد خفیف تا متوسط ​​باشد، برای استفاده کوتاه‌ مدت مناسب هستند و از آنجایی که نیازی به مراجعه به پزشک نیست، ارزان‌ تر و راحت‌ تر در دسترس هستند. می توانید آنها را از داروخانه بدون نسخه خریداری کنید.

دارو های OTC شامل داروهای خاصی مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و استامینوفن می‌شوند.

 استامینوفن

درمیان قرص یا داروی کمر درد، استامینوفن یک داروی رایج برای تسکین درد است. هر چهار تا شش ساعت یک بار مصرف می شود و می تواند به تسکین درد خفیف و کاهش تب کمک کند.

 استامینوفن با جلوگیری از ساخت برخی مواد شیمیایی که باعث درد و تب می شوند، به کاهش درد کمک می کند. .شما می توانید از تیلنول برای سردرد، درد عضلانی، دندان درد، کمردرد و گرفتگی در دوره قاعدگی استفاده کنید. همچنین برای درد مفاصل در دست یا زانو و آرتریت روماتوئید استفاده می شود.

عوارض جانبی احتمالی

• احساس تهوع یا استفراغ
• اختلال گوارشی
• عوارض پوستی
• واکنش حساسیتی
• آسیب کبدی

اگر در گذشته مشکلات کبدی داشته‌اید یا مقادیر زیادی الکل مصرف کرده‌اید، باید مراقب استفاده از استامینوفن باشید، زیرا ممکن است بر کبدتان آسیب بیشتری وارد کند. از مصرف طولانی مدت  استامینوفن بدون مشورت با پزشک خودداری کنید.

داروهای با نسخه برای کمردرد

در حالی که مسکن های OTC ممکن است به درد خفیف یا متوسط ​​کمک کنند، درد شدیدتر ممکن است به داروهای قوی تری نیاز داشته باشد که پزشک می تواند تجویز کند. اگر کمردرد شدید یا طولانی مدت دارید یا اگر مشکلات پزشکی دیگری مانند سرطان یا درد عصبی را تجربه می کنید، به یک داروی قوی نیاز دارید.

شل کننده های عضلانی

شل کننده های عضلانی به کاهش کمردرد ناشی از اسپاسم عضلانی کمک می کنند. این اسپاسم‌ها می‌توانند به دلیل صدمات، شرایطی مانند فیبرومیالژیا یا مولتیپل اسکلروزیس(MS) یا به عنوان یک عارضه جانبی سایر درمان‌ ها رخ دهند. شل کننده های عضلانی یک انتخاب رایج برای درمان، به ویژه برای کمر درد است.

شل کننده های عضلانی با کم کردن انقباضات عضلانی عمل می کنند و باعث شل شدن  بیشتر عضلات می شوند. این به کاهش درد و بهبود حرکت کمک می کند.

برخی از نمونه های شل کننده عضلات اسکلتی باکلوفن، تیزانیدین و روباکسین (متوکاربامول) هستند. آنها می توانند اسپاسم عضلانی را کاهش دهند و به مدیریت بهتر درد برای کمردرد ناگهانی کمک کنند. در شرایطی مانند فیبرومیالژیا، آنها می توانند درد عضلانی را کاهش دهند.

شل‌کننده‌های عضلانی ممکن است با سایر داروها مانند آرام‌ بخش‌ها نیز تداخل داشته باشند، بنابراین بهتر است در مصرف همزمان آنها مراقب باشید.

عوارض جانبی  شل کننده های عضلانی

• خواب آلودگی
• سرگیجه
• خستگی
• ضعف

داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی تجویزی برای کمک به مدیریت دردی که  خیلی شدید است، در دسترس هستند. آنها را می توان برای درد یا التهاب مرتبط با شرایط سلامتی مانند آرتریت یا اسپوندیلیت یا برای آسیب هایی مانند رگ به رگ شدن یا کشیدگی عضلانی استفاده کرد. این داروها رایجترین قرص یا داروی کمر درد هستند.

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی که NSAID نیز نامیده می شوند، داروهایی هستند که بسیاری از افراد برای کاهش درد، اغلب مربوط به آرتریت ، سردرد، گرفتگی عضلات و دردهای عضلانی استفاده می کنند. اگر کمردرد را تجربه می کنید، می توانند گزینه مناسبی باشند. NSAID ها به اشکال مختلف مانند قرص، کرم و ژل وجود دارند.

نمونه های تجویزی

• دیکلوفناک
• ملوکسیکام
• ایندومتاسین
• کتورولاک

 عوارض جانبی و مشکلات

• ناراحتی معده
• سوزش سردل
• مشکلات کلیوی

داروهای مسکن مخدری

داروهای مسکن مخدری یا اپیوئید در کاهش درد موثر هستند زیرا به گیرنده های اپیوئیدی در بدن متصل می شوند که سیگنال های درد را مسدود یا کاهش می دهند. با این حال، آنها می توانند منجر به اختلال مصرف مواد و سایر مشکلات جدی سلامتی شوند، بنابراین مهم است که هنگام مصرف آنها مراقب باشید. به همین دلیل پزشک معمولا آنها را تنها زمانی تجویز می کنند که سایر مسکن ها کافی نباشند.

برخی از نمونه‌های داروهای مسکن مخدری رایج شامل مورفین، اکسی کدون و فنتانیل هستند. داروهای مسکن مخدری برای مدیریت دردهای شدید مانند پس از جراحی یا جراحات مفید هستند.

عوارض جانبی رایج

• اختلال گوارشی
• سرگیجه
• خستگی
• احساس بیماری
• کند شدن تنفس، به خصوص اگر در دوزهای بالا یا همراه با الکل مصرف شود

داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی فقط برای شرایط سلامت روان مانند افسردگی یا اضطراب نیستند، بلکه می توانند برای کاهش کمردرد نیز استفاده شوند.

دو نوع رایج از داروهای ضد افسردگی عبارتند از مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) ، مانند دولوکستین و ضد افسردگی های سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین و نورتریپتیلین.

آنها عمدتا برای افسردگی یا اختلالات اضطرابی استفاده می شوند، برای انواع خاصی از درد نیز کار می کنند. به عنوان مثال، دولوکستین ، برای درمان درد عصبی مرتبط با دیابت استفاده می شود.

عوارض جانبی شایع

• حالت تهوع یا استفراغ
• اختلال گارشی
• خشکی دهان
• خستگی
• تغییر حرکات روده

اگر مشکلات قلبی خاصی دارید، مهم است که در مورد این نوع داروها محتاط باشید. همچنین، ترکیب آنها با سایر داروهایی که بر سطح سروتونین تأثیر می‌گذارند، می‌تواند باعث یک بیماری جدی به نام سندرم سروتونین شود.

داروهای ضد تشنج

داروهای ضد تشنج، به ویژه گاباپنتین و پره گابالین، به دلیل نقششان در مدیریت کمردرد منتشر شونده به پا و کارایی آنها در درمان دردهای عصبی شناخته شده هستند. شواهد نشان می دهد که این داروها می توانند مسیرهای درد را تعدیل کنند و تحریک پذیری عصبی را کاهش دهند و به طور بالقوه علائم تحریک ریشه عصبی را کاهش دهند.
مطالعات بالینی درجات متفاوتی از اثربخشی را نشان داده‌اند، با برخی از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده، کاهش قابل‌توجه درد و بهبود نتایج عملکردی در بیماران مبتلا به درد رادیکولار گزارش شده است. با این حال، نتایج یکسان نبوده است، که منجر به تحقیقات بیشتر در مورد دوزهای بهینه و مدت زمان درمان می شود.
علاوه بر این، عوارض جانبی مرتبط با داروهای ضد تشنج باید در نظر گرفته شود. در حالی که بسیاری از بیماران این داروها را به خوبی تحمل می کنند، عوارض جانبی مانند سرگیجه، آرام بخش و افزایش وزن ممکن است برخی از افراد را منصرف کند. بنابراین، تصمیم برای شروع درمان ضد تشنج باید مبتنی بر ویژگی های شخصی بیمار باشد و منافع بالقوه را در مقابل خطرات ارزیابی کند.

درمان کمر درد

هنگام درمان کمر درد ، بسیاری از پزشکان ابتدا به درمان های بدون دارو فکر می کنند. استفاده از یخ یا گرما، ماساژ، طب سوزنی یا فیزیوتراپی ستون فقرات گزینه های خوبی برای کمر درد هستند. البته داروهای کمر درد هم اگر در جای خود و به مقدار مناسب و با رعایت شرایط سلامتی بیمار تجویز شوند نقش بسزایی در کنترل درد و التهاب مرتبط با کمر درد دارند.

سخن پایانی

هنگام انتخاب قرص یا داروی برای کمر درد، شدت و علت اصلی را در نظر گرفته می شود. هر یک از این داروها متفاوت عمل می کنند و جایگاه خود را در درمان درد دارند. ممکن است فقط برای تسکین سریع به یکی از این روش ها نیاز داشته باشید یا به یک برنامه درمانی طولانی مدت با روش های دیگر مانند فیزیوتراپی یا طب سوزنی نیاز داشته باشید.

هرکسی به طور متفاوتی به داروهای ضد درد و مسکن واکنش نشان می دهد. به همین دلیل، برای تعیین مسیر درمانی مناسب با پزشک مشورت کنید. عواملی مانند سن، مشکلات سلامتی و آنچه فرد از درمان می خواهد نیز در نظر گرفته می شود.