آسیب های ورزشی

آسیب دیدن در ورزش

ورزش برای سلامتی مهم است، اما افراد ممکن است هنگام شرکت در ورزش یا سایر فعالیت های بدنی آسیب ببینند. صدمات می تواند هر قسمت از بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد.

آسیب ها به دو دسته اصلی حاد و مزمن تقسیم می شوند. آسیب حاد ناگهانی و به دلیل افتادن، ضربه یا پیچش مفاصل رخ می دهد، صدمه مزمن به تدریج در اثر استفاده بیش از حد ایجاد می شود. نمونه‌ هایی از آسیب‌ های حاد شامل رگ به رگ شدن و دررفتگی است، آسیب‌ های مزمن شایع عبارتند از شین اسپلینت ساق پا و شکستگی‌ های استرسی.

آسیب های ورزشی ممکن است برای هر کسی اتفاق بی افتد، اما احتمال آن در موارد زیر افزایش می یابد :

• از وسایل حفاظتی مناسب استفاده نکنید.
• بدون گرم کردن و سرد کردن بدن ورزش کنید.
• در فعالیت هایی شرکت کنید که شامل پریدن، دویدن و چرخیدن یا تغییر جهت سریع و مکرر است.

شایع ترین آسیب های ورزشی

در رفتگی و شکستگی

شکستگی استخوان ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که نیروی ناگهانی به استخوان وارد شود. دررفتگی زمانی اتفاق می افتد که انتهای استخوان از موقعیت طبیعی خود در مفصل خارج شود.

تاندونیت و تاندون آشیل

تاندونیت زمانی رخ می دهد که بافت های که تاندون ها متورم و ملتهب شوند، ناشی از حرکات تکراری در طول زمان است. به عنوان مثال می توان به زانوی جامپر اشاره کرد. تاندون آشیل مثل طناب ضخیمی است که پشت ساق پای شما را به پاشنه پا متصل می کند و به شما کمک می کند راه بروید. این تاندون ممکن است متورم، ملتهب، و و یا پاره شود. تاندونیت آشیل به التهاب تاندون آشیل گفته می شود.

آسیب شانه

شایع ترین آسیب شانه، شامل التهاب تاندون ها یا بورس ها به دلیل استفاده بیش از حد یا ضربه ناگهانی است. این مشکل در افرادی که کار  و یا ورزش با دست دارند، مانند تنیسور ها و شناگران، رایج است.

آسیب های آرنج
پارگی های کوچک در تاندون های آرنج منجر به درد در قسمت بیرونی آرنج می شود که در بین بازیکنان تنیس و کسانی که از ساعد مکرر استفاده می کنند رایج است. التهاب تاندون که باعث درد در آرنج داخلی می شود که ممکن است به ساعد و مچ تابیده شود و گلف بازان و افرادی را با حرکات مکرر مچ تحت تاثیر قرار دهد.

آسیب پا
کشش کشاله ران، این آسیب زمانی پیش می اید که عضلات داخلی ران به دلیل حرکات سریع کشیده شوند و این آسیب در ورزش هایی مانند هاکی، فوتبال و بیسبال شایع است.
کشش همسترینگ، همسترینگ از سه عضله در پشت ران تشکیل شده است. فشارها اغلب در طول فعالیت‌هایی با دویدن زیاد و حرکات ناگهانی اتفاق می‌ افتند که بازیکنان بسکتبال و فوتبال را تحت تأثیر قرار می‌ دهند.

• حوادثی مانند سقوط
• گرم نکردن بدن یا کشش ناکافی
• عدم استفاده از تجهیزات ایمنی
• تجهیزات ورزشی آسیب دیده یا فرسوده
• کفش های نامناسب
• شروع ناگهانی یک برنامه ورزشی یا افزایش قابل توجه فعالیت بدنی که بدن شما به آن عادت ندارد.

علائم و نشانه های آسیب ورزشی

• درد و کبودی
• تغییر شکل، مانند استخوان یا مفصلی که در جای خود قرار ندارد.
• کاهش دامنه حرکتی مفصل
• صدای ترک خوردن، کلیک کردن یا ترکیدن
• ناتوانی در تحمل وزن روی لگن و ساق پا
• پوستی که در لمس گرم است
• سفتی یا ضعف
• تورم
• مشکل در حرکت عادی یک عضو بدن

برای تشخیص پزشک متخصص یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و سؤالاتی در مورد اتفاقی که افتاده و علائمی که دارید می پرسد. بسته به نوع آسیب ممکن است پزشک توصیه کند آزمایش تصویربرداری انجام دهید. اشعه ایکس ، سی تی اسکن یا ام آر آی MRI به  پزشک کمک می‌ کنند تا آسیب‌ های خاص را تشخیص داده و درمان کند.

تشخیص آسیب های ورزشی یک فرآیند حیاتی است که زمانی شروع می شود که ورزشکار درد یا نارحتی را گزارش کند. ارزیابی دقیق نه تنها برای شناسایی آسیب، بلکه برای ایجاد یک برنامه درمانی موثر که بازگشت ایمن و به موقع به ورزش را تضمین می کند، بسیار مهم است.
تشخیص با بررسی کامل تاریخچه پزشکی ورزشکار، که شامل رژیم تمرینی، آسیب‌های گذشته، و نحوه شروع درد – چه از ضربه ناگهانی، چه شروع تدریجی، یا یک رویداد خاص در طول بازی، شروع می‌شود. این اطلاعات به پزشک کمک می کند تا مشکل و شدت آن را تشخیص دهد.
در مرحله بعد، معاینه فیزیکی ناحیه آسیب دیده را از نظر تورم، حساسیت، و دامنه حرکتی همراه با معاینات خاص برای ارزیابی قدرت و ثبات ناحیه آسیب انجام می شود. به عنوان مثال، اگر یک بازیکن بسکتبال زانو درد داشته باشد، معاینه کننده ممکن است تست استرس را برای بررسی آسیب رباط انجام دهد.

تصویر برداری پزشکی

مطالعات تصویربرداری اغلب برای تایید تشخیص مورد نیاز است. اشعه ایکس می تواند شکستگی ها را رد کند، در حالی که اسکن های ام آر آی و سی تی اسکن تصاویر دقیقی از بافت های نرم مانند ماهیچه ها، تاندون ها و رباط ها ارائه می دهند و مسائلی مانند پارگی یا کشیدگی را که ممکن است در طول معاینه فیزیکی قابل مشاهده نباشند، آشکار می کنند.
پس از تشخیص، شدت آسیب برنامه درمانی را تعیین می کند. صدمات خفیف ممکن است به روش RICE – استراحت، یخ، فشرده سازی و ارتفاع – پاسخ خوبی بدهد، در حالی که موارد شدید ممکن است به فیزیوتراپی، مدیریت درد یا جراحی نیاز داشته باشد.
بازگشت موفقیت آمیز به بازی شامل رسیدگی به آسیب و اجرای اقدامات پیشگیرانه برای به حداقل رساندن خطر آسیب مجدد است. این ممکن است شامل برنامه‌های قدرتی و آماده‌سازی سفارشی، اصلاح تکنیک و روتین‌های گرم کردن مناسب باشد.
به طور خلاصه، تشخیص آسیب های ورزشی یک فرآیند جامع شامل گرفتن شرح حال دقیق، معاینات فیزیکی، تصویربرداری، و درمان و پیشگیری استراتژیک است. با پیروی از این روش کامل، متخصصان پزشکی می توانند مراقبت های لازم برای بهبودی کامل و ایمن را به ورزشکاران و افراد آسیب دیده از ورزش ارائه دهند.

اما برای آسیب های جدی تر، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد

• بی حرکتی با گچ، آتل، چکمه پیاده روی یا سایر وسایل پزشکی.
• تزریق برای کاهش تورم و درد
• تجویز داروهای ضد التهابی
• جراحی برای اصلاح شکستگی، ترمیم پارگی رباط و تاندون
• فیزیوتراپی برای بهبود و تقویت

با پیشرفت بهبودی ورزشکاران، بازگشت تدریجی به تمرینات ورزشی خاص حیاتی است تا بدن بتواند به طور ایمن سازگار شود. ترکیب استراتژی های پیشگیری از آسیب – با تاکید بر تکنیک های مناسب، گرم کردن کافی و تجهیزات مناسب – برای کاهش خطر آسیب های آینده ضروری است.
به طور خلاصه، درمان موثر آسیب های ورزشی نه تنها بر بهبود، بلکه بر افزایش عملکرد و سلامت کلی تمرکز دارد و ورزشکاران و افراد آسیب دیده را برای بازگشت قوی تر و انعطاف پذیرتر به ورزش و فعالیت ورزشی توانمند می کند.

• ورزش ها و فعالیت هایی را انتخاب کنید که خطر کمتری دارند.
• تمرینات انعطاف پذیری و قدرتی در برنامه ورزشی داشته باشید.
•  از تجهیزات ایمنی مناسب استفاده نمایید.
• بدن به ترکیبی از تمرینات قلبی عروقی (هوازی)، تمرینات قدرتی با وزنه یا مقاومت و انعطاف پذیری نیاز دارد.
• قبل، حین و بعد از هر ورزش مقدار زیادی آب بنوشید.
• تکنیک مناسب را یاد بگیرید و همیشه از آن استفاده کنید.
• وقتی خسته هستید استراحت کنید. هر فعالیتی را که به نظر درست نیست متوقف کنید.
• به آرامی شروع کنید و به تدریج جلو برید.
• قبل و بعد از هر تمرین حرکات کششی انجام دهید.
• قبل ورزش گرم کنید و بعد از ورزش خنک کنید.
• کفش و تجهیزات ایمنی مناسب بپوشید و مطمئن شوید که همیشه در شرایط خوبی هستند.

مراقبت های پزشکی

حتی اگر بسیاری از آسیب های ورزشی را می توان در خانه درمان کرد، شما باید به دنبال مراقبت های پزشکی برای موارد زیر باشید

• دردی که در حرکت اختلال ایجاد می کند و با گذشت زمان بهتر نمی شود.
• تورم شدید که به آرامی کاهش نمی یابد.
• کبودی یا خونریزی
• ناتوانی در حرکت
• بد شکلی آشکار اعضا بدن

سخن پایانی

 ورزش برای سلامتی بسیار مهم است، درست انجام ندادن ورزش منجر به آسیب می شوند. بسیاری از آسیب های معمول و جزئی ورزشی را می توان در خانه با استراحت و سایر راهکارها درمان کرد. اما اگر درد، تورم، کبودی یا ناتوانی ظرف چند ساعت یا چند روز بهتر نشد، به پزشک مراجعه کنید.