درمان پارگی تاندون روتاتور کاف

پارگی تاندون روتاتور کاف شامل گروهی از پارگی های تاندونی در ناحیه شانه است که معمولاً به دلیل فعالیت های ورزشی یا خطایی در حرکت شانه ایجاد می شود. برای درمان پارگی تاندون روتاتور کاف، روش های مختلفی وجود دارد، که از جمله آنها می توان به درمان بدون جراحی و درمان با جراحی اشاره کرد.

درمان بدون جراحی معمولاً شامل مراحل زیر است:

• استراحت: اجتناب از فعالیت هایی که درد را بیشتر می کنند، توصیه می شود.
• فیزیوتراپی: تمرینات فیزیکی مانند تمرینات ایستا، تمرینات تنفسی، تمرینات تقویتی و تمرینات کششی می تواند در بهبود درد و کاهش التهاب کمک کند.
• داروها: استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن و نپروکسن، می تواند درد را کاهش دهد.
• تزریقات کورتیکواستروئیدی: تزریق کورتیکواستروئید به ناحیه تاندون ممکن است کمک کند تا التهاب کاهش پیدا کند.
• ماساژ: ماساژ مرتب و نرم در ناحیه مبتلا به درد می تواند در بهبود درد و التهاب کمک کند.

اگر درمان بدون جراحی موفق نبود، درمان با جراحی نیز می تواند به عنوان یک گزینه در نظر گرفته شود. با این حال، تصمیم نهایی برای انجام جراحی باید توسط پزشک تعیین گردد.

منظور از پارگی تاندون شانه چیست؟

تاندون ها عبارتند از بخش هایی از بافت های نرم در بدن که عملکرد انتقال نیرو و حرکت را بین عضلات و استخوان ها برعهده دارند. پارگی تاندون شامل شکستن یا قطع شدن یک تاندون در ناحیه شانه است. پارگی تاندون روتاتور کاف یا پارگی تاندون هایی که از عضلات روتاتور کاف در ناحیه شانه خارج می شوند، بسیار رایج بوده و معمولاً به دلیل فعالیت های ورزشی یا خطایی در حرکت شانه ایجاد می شود.

علائم پارگی تاندون شانه شامل درد، سختی و محدودیت حرکت در ناحیه شانه، سختی در بلند کردن شیء، احساس ضعف در عضلات شانه و سر شانه می باشد. درمان پارگی تاندون شانه شامل درمان بدون جراحی و درمان با جراحی است که بسته به شدت و نوع پارگی وضعیت مورد نظر را تعیین می کند.

علت پارگی تاندون شانه چیست؟

پارگی تاندون شانه می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی ایجاد شود، از جمله:

• فعالیت های ورزشی: فعالیت های ورزشیی مانند بیس بال، والیبال، شنا، تنیس و بسکتبال می‌توانند باعث پارگی تاندون شانه شوند.
• خطاهای حرکتی: خطاهای در حرکت شانه نیز ممکن است به پارگی تاندون منجر شوند. به عنوان مثال، حرکت نادرست در حین برداشتن و قرار دادن شیء سنگین یا نادرست بلند کردن و قرار دادن آن ممکن است باعث پارگی تاندون شود.
• پیری: با پیر شدن، تاندون ها در بدن نیز کمی ضعیف تر می‌شوند و در نتیجه پارگی تاندون شانه در افراد پیرتر بیشتر رخ می‌دهد.
• افزایش فشار: افزایش فشار بر روی تاندون شانه نیز ممکن است باعث پارگی تاندون شود. به عنوان مثال، افرادی که شغلشان شامل حرکات تکراری مانند بلند کردن و حمل و نقل شیء‌های سنگین است، در معرض خطر بیشتری از پارگی تاندون شانه هستند.
• شرایط پزشکی: شرایط پزشکی مانند بیماری های التهابی مانند آرتریت، بیماری‌های زمینه ای مانند دیابت و تصادفات ممکن است نیز به پارگی تاندون شانه منجر شوند.

در کل، پارگی تاندون شانه می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی ایجاد شود و بسته به شرایط فردی و سبک زندگی، در افراد مختلف بیشتر یا کمتر رخ می‌دهد.

پارگی تاندون روتاتور کاف چه علائمی ایجاد می‌کند؟

پارگی تاندون روتاتور کاف می‌تواند با علائم مختلفی همراه باشد که عبارتند از:

• درد شدید در ناحیه شانه که معمولاً در بخش جلویی و بالایی شانه حس می‌شود و ممکن است تا بازوی بالایی هم امتداد یابد.
• ضعف عضلات شانه، به خصوص در حرکات بلند کردن بازو و گردش آن درونی یا بیرونی
• محدودیت در حرکت شانه، به ویژه در حرکت‌های بلند کردن بازو و گردش آن درونی یا بیرونی
• احساس خستگی و سستی در شانه
• در برخی موارد، شکستگی تاندون روتاتور کاف ممکن است باعث ایجاد صدای شلیکی در شانه شود.

در کل، پارگی تاندون روتاتور کاف می‌تواند با علائم مختلفی همراه باشد و بسته به شدت پارگی، علائم ممکن است از خفیف تا شدید و ناتوان‌کننده باشد.

نحوه تشخیص پارگی تاندون چگونه است؟

تشخیص پارگی تاندون روتاتور کاف بر اساس علائم بالینی، آزمایش‌های تصویری و بررسی فیزیکی صورت می‌گیرد. برخی از روش‌های تشخیصی عبارتند از:

• بررسی علائم بالینی: پزشک ممکن است از بیمار پرسش‌هایی در مورد علائم و نشانه‌هایی که تجربه می‌کند، بپرسد و بررسی کند که آیا علائم مربوط به پارگی تاندون روتاتور کاف هستند و یا خیر.
• آزمایش‌های تصویری: آزمایش‌های تصویری مانند MRI و اکوگرافی، برای تشخیص پارگی تاندون روتاتور کاف مفید هستند. این آزمایش‌ها به پزشک کمک می‌کنند تا محل و شدت پارگی را تعیین کند.
• بررسی فیزیکی: پزشک با بررسی فیزیکی بیمار، می‌تواند میزان قدرت عضلات شانه و گردش بازو را بررسی نماید. همچنین، پزشک می‌تواند با تست‌های خاصی بررسی کند که آیا تاندون روتاتور کاف پاره شده است و یا خیر.
• آزمون های عضلانی: آزمون های عضلانی مانند آزمون “Drop Arm” و آزمون “Empty Can”، که بر اساس بررسی قدرت و کارایی عضلات شانه و تاندون روتاتور کاف است، می تواند در تشخیص پارگی تاندون کمک کننده باشد.

در کل، تشخیص پارگی تاندون روتاتور کاف با استفاده از ترکیبی از علائم بالینی، آزمایش‌های تصویری و بررسی فیزیکی صورت می‌گیرد.

آشنایی با انواع پارگی تاندون شانه

پارگی تاندون شانه در بسترهای مختلفی از جمله پارگی تاندون روتاتور کاف، تاندون بیسیپس، تاندون سوپراسپیناتوس و تاندون زیراسپیناتوس می‌تواند اتفاق بیافتد. این بخش‌های تاندونی به ترتیب در بخش‌های مختلفی از شانه واقع شده و در وظیفه ی کارایی شانه و حرکت آن دخیل هستند.

• پارگی تاندون روتاتور کاف: تاندون روتاتور کاف مسئول برقراری حرکت شانه در پلان‌های مختلف است. پارگی تاندون روتاتور کاف ممکن است ناشی از ضربه مستقیم به شانه، فشار طولی بر روی تاندون، یا استفاده از شانه در حرکات خاصی باشد.
• پارگی تاندون بیسیپس: تاندون بیسیپس مسئول حرکت شانه در پلان انعطاف و خارج‌گردنده است. پارگی تاندون بیسیپس معمولاً به دلیل فشار و تنش طولی بر روی تاندون و یا نتیجه تکراری فعالیت های انجام شده می باشد.
• پارگی تاندون سوپراسپیناتوس و تاندون زیراسپیناتوس: تاندون سوپراسپیناتوس و تاندون زیراسپیناتوس دو تاندون کوچک هستند که در بخش بالایی شانه قرار دارند و در فعالیت‌های بلندکردن بازو و بالا بردن شانه نقش دارند. پارگی تاندون سوپراسپیناتوس و تاندون زیراسپیناتوس معمولاً به دلیل تکراری بودن فعالیت ها و یا فشار و تنش طولی بر روی تاندونها رخ می دهد.